محمد کسایی پور در گفتگو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران در مورد عملکرد تیم ملی بسکتبال در جام جهانی به تفاوت نیروی بالقوه و بالفعل تیم اشاره کرد: بسکتبال ما پتانسیل رقابت در سطح جهانی و بازی هایی مثل المپیک را دارد. این توانایی به صورت بالقوه در تیم ما وجود دارد اما اینکه چرا در جام جهانی با اختلاف به تیم هایی مثل برزیل و اسپانیا باختیم به اینجا برمی گردد که توانایی بالفعل در تیم نیست.

وی ادامه داد: هنوز ما تا به فعل در آمدن پتانسیل بازیکنان خود فاصله داریم. با یک برنامه ریزی در یک سال آینده می توان به چنین نتایجی هم رسید. در همین دوره هم اگر شرایط به شکل دیگری بود این امکان وجود داشت اما دلیل بالفعل نشدن پتانسیل های ما نداشتن رقابت های مختلف با تیم های قدرتمند در طول سال است. 

کسایی پور گفت: ما باید هر سال با کشورهایی در سطح برزیل، صربستان، فرانسه و اسپانیا رقابت کنیم. این طبیعی است که تمام این کشورها با فضای رقابت مرتب در یورولیگ، جام ملت های اروپا و رقابت های سطح اول بسکتبال شرایط فعلی را داشته باشند و ما با آنها فاصله داشته باشیم.  

رقابت ما به آسیا محدود است

سرمربی تیم ملی ب اضافه کرد: تیم ما در طول چهار سال در چند تورنمنت سطح بالای جهان شرکت می کند؟ نهایت رقابت ما در کاپ آسیا، ویلیام جونز و جام ملت های آسیا است که 90 درصد چرخه رقابت ما را به قاره آسیا محدود می کند. کمتر پیش آمده که در تورنمنتی مثل دایموند بال چین که در آن صربستان را زمان ماتیچ بردیم یا ویلیام جونز اروپا شرکت کنیم.  

کسایی پور نتیجه گرفت: زمانی می توانیم با انتظار بالا از صعود تیم در جام جهانی صحبت کنیم که این پروسه رقابت با تیم های سطح اول را طی کرده باشیم. در آن شرایط قضاوت واقع بینانه در مورد سطح بسکتبالمان شکل می گیرد. در این دوره هم حتی زمان باخت مقابل حریفان مرحله اول برای دقایقی نشان دادیم که می توانیم مقابل این تیم ها خوب عمل کنیم.  

والیبال هم از ابتدا مقابل حریفان جهانی توفیق نداشت

کارشناس بسکتبال گفت: اگر بازی با مصر را هم در نظر نگیریم، در بازی مقابل فرانسه نشان دادیم که مانند والیبال می توانیم با تیم های بزرگ رو در رو شویم. والیبال هم ابتدا مقابل حریفان لیگ جهانی توفیقی نداشت اما بعد از رقابت های زیاد با این تیم ها خود را پیدا کرد. بسکتبال هم تنها نیاز به همین تعداد بازی با تیم های بزرگ دارد. اگر هر سال 20 تا 30 بازی خوب انجام دهیم، آن زمان است که پتانسیل بسکتبال ما هم به فعل تبدیل می شود.  

ارسلان در لیگ هم پتانسیل خود را نشان نداد

کسایی پور در مورد استفاده کم از ارسلان کاظمی در جام جهانی تاکید کرد: زمان بازی ارسلان در جام جهانی کم بود اما بحث مربوط به ارسلان را باید از زمان ورود او به ایران پی گیری کرد. ارسلان قبل از آمدن به ایران بازی های بزرگی در آمریکا انجام داده بود اما تاثیرگذاری او در پتروشیمی آن چیزی نبود که قبلا در آمریکا از او شنیده بودیم. شرایط کاظمی در پتروشیمی کمی متفاوت شد و همین تفاوت به تیم ملی کشیده شد. البته بهترین فرد برای صحبت در این موارد خود ارسلان است که بگوید چه اتفاقی در این مدت افتاد؟ اما در جام جهانی هم آن پتانسیل را از خود نشان نداد. 

وی گفت: بعضی از کارشناسان هم اعتقاد داشتند که ما پست 4 گلزن نداریم از این جهت هم فکر می کنم که باید موضوع را به شکل دیگری نگاه کنیم. تیمی که به یک رقابت بزرگ می رود نیاز به 2 گلزن، 2 ریباند و یک بازیکن متوسط دارد. حضور 2 یا 3 امتیازآور در تیم کافی است و ارسلان و اوشین در پست چهار باید ریباند کرده و به یاران دیگر خود اسکرین (پیک) بدهند. 

فورواردهای قدرتی ما کوتاهند

کسایی پور ادامه داد: باید روزی به این نتیجه برسیم که برای صعود به جام جهانی به فیزیک بازیکنان خود هم توجه کنیم. بازیکنان پست چهار ما باید به استاندارد قد جهانی برسند. ارسلان و اوشین هر کدام حدود 2 متر قد دارند در حالی که پست چهار ما باید به حدود 207 سانتی متر برسد. روزبه ارغوان این شرایط فیزیکی را دارد که او هم باید اعتماد به نفس پیدا کند. این اعتماد به نفس هم در یک تورنمنت به دست نمی آید و باید همان 15 تا 20 بازی بین المللی در سال را ببیند تا به آن برسد. 

کسایی پور به تغییرات مرتب چین بعد از عملکرد بسیار ضعیف در المپیک لندن اشاره کرد که همراه با تورنمنت های مختلف اروپایی و رشد بسکتبال این کشور است.  

وی گفت: چین قطعا در سال 2016 با چهره متفاوتی وارد المپیک می شود مقام هشتم المپیک حداقل مقامی است که به آن فکر می کنم. 

همه چیز بررسی علمی شود

کارشناس بسکتبال ایران که به مشکل کم بودن بازی های بین المللی ایران اشاره کرده بود، اعتقاد دارد برای بررسی شرایط تیم ملی یک یا دو مصاحبه کافی نیست و باید تعدادی کارشناس به صورت علمی و اصولی روند کار تیم ملی را بررسی کنند و در نهایت نتیجه را به گوش مسئولان برسانند. این گروه باید به صورت علمی آسیب شناسی لازم را انجام دهند تا در دوره 4 ساله بعدی با استفاده از نتایج کار آنها به موفقیت برسیم. در این میان وزارت ورزش هم باید شرایط را برای رویارویی با قدرت هایی مثل برزیل و اسپانیا فراهم کند. 

وی اضافه کرد: اگر ما در دومین رویارویی خود تیم قدرتمندی مثل اسپانیا را هم می بردیم یک جرقه و رخداد بود. در مورد بردن صربستان هم هنوز شک دارم چون تیم ما آن آمادگی روحی، روانی و شرایطی که برای مسابقات تمرکز ایجاد می کند را نداشت. قبل از مسابقات برای انتخاب 4 یا 5 بازیکن در تیم تردید وجود داشت که در همین موضوع حرف هست. زمانی که در دایموندبال صربستان را بردیم هم در ثانیه های آخر با یک امتیاز بود و آن تیم صربستان هم با حالا متفاوت بود. آن برد را نباید خارج از شرایط آن زمان و تیم حریف مورد نظر قرار داد. 

گارد رأس و سنتر نداشتیم

سرمربی تیم ملی ب تاکید کرد که روی این تیم کار بدنی و تاکتیکی زیادی شه بود اما در 2 تا 3 بازی اول به هر دلیلی شرایط روحی و روانی خوبی بر تیم حاکم نبود که این را هم باید مربیان تیم در جلسات مختلف با کارشناسان مورد بررسی قرار دهند که کجا و با چه شرایطی تیم انسجام خود را از دست داد.  

وی در مورد بحث صمد نیکخواه گفت: صمد در روز اول با بازی فرانسه و صربستان فرق زیادی داشت. دلیل این موضوع هم همان بحث گارد رأس بود. تیم ما با 3 بازیکن در این پست به اردوی اسلوونی رفته بود اما با یک بازیکن به جام جهانی رفت. این اتفاق بزرگی است که تیم با تنها یک گارد به جام جهانی برود و صمد به همراه جمشیدی به این پست منتقل شوند که از نظر فنی روی کار خودشان هم تاثیر زیادی گذاشت و امتیازآوری صمد از او گرفته شد. ضمن اینکه جایگزین خوبی هم برای حامد حدادی نداشتیم و به این ترتیب با یک گارد و یک سنتر کار می کردیم. 

وی گفت: با تمام این شرایط و خدشه دار شدن اعتماد به نفس تیم در بازی با اسپانیا طبیعی است که به چنین باخت هایی می رسیم و در رقابت با تیم های بزرگ هم موفق به کم کردن اختلاف نمی شویم.